
Diverse raad heeft meer draagvlak en herkenbaarheid
Een meer diverse raad – man en vrouw, autochtoon en allochtoon, jong en oud, laag en hoog opgeleid – maakt een sterke raad die op meer draagvlak en herkenbaarheid kan rekenen van alle kiezers. “Diversiteit is niet een voorkeur of wens maar een noodzaak om het voortbestaan van de democratie te waarborgen”.
Bahreddine Belhaj, voorzitter van de Nederlandse Vereniging voor Raadsleden, pleit met kracht voor meer diversiteit in de Nederlandse gemeenteraden. Hij deed dat bij de aanbieding van het rapport ‘Bekend maar soms onbemind’, een onderzoek naar hoe raadsleden omgaan met diversiteit en hoe zij diversiteit in de raad beleven. “We zien een enorme verscheidenheid aan politieke partijen, maar we zien de verscheidenheid in onze bevolking en onze democratie nog niet terug in onze volksvertegenwoordiging op lokaal niveau”.
Dertig procent vrouwelijke raadsleden
De Nederlandse gemeenteraden tellen honderd jaar na de invoering van het algemeen kiesrecht nog altijd maar slechts dertig procent vrouwelijke raadsleden. De voorzitter van de Nederlandse Vereniging voor Raadsleden hekelde het argument dat er onder vrouwen en migrantengroepen geen goede raadsleden zouden zijn. “Het argument dat kwalitatieve goede vrouwen en individuen van niet-Nederlandse afkomst niet te vinden zijn, is immers niet waar.” Kwaliteit is ook in die bevolkingsgroepen te vinden. Hij nam daarbij het dagelijks bestuur van de Nederlandse Vereniging voor Raadsleden als voorbeeld: “Ons bestuur die meer dan 3500 gemeenteraadsleden vertegenwoordigt heeft als voorzitter iemand van niet-Nederlandse afkomst, als vicevoorzitter een vrouw, als secretaris iemand van de LHBT-gemeenschap en als penningmeester autochtone man van middelbare leeftijd.” Zij zijn niet gekozen op afkomst, maar op kwaliteit.
Nederland: huis voor iedereen
De voorzitter van de Nederlandse Vereniging voor Raadsleden bood het onderzoeksrapport maandag in de raadszaal van de gemeente Den Haag aan Mikal Tseggai, raadslid in Den Haag aan, symbolisch daarmee aan alle raadsleden van Nederland, en aan Rene Bagchus, directeur-generaal Democratie en Bestuur van het ministerie van Binnenlandse Zaken als vertegenwoordiger van de minister.
Tseggai is een vrouwelijk raadslid met roots in het Afrikaanse Eritrea en dit maakt haar bijzonder in de lokale politiek. Maar ondanks haar Afrikaanse roots voelt ze zich een Nederlander en bovenal voelt ze zich hier thuis. “Mijn generatie, hier geboren en getogen, maar met roots in het buitenland, is in eerste plaats een Nederlander…En juist daarom is het belangrijk dat ons huis een thuis wordt, voor iedereen.” In een huis, zoals ze Nederland omschrijft, moeten veranderingen mogelijk kunnen zijn om je thuis te kunnen voelen. Het is daarom noodzakelijk dat “op de plekken waar bepaald wordt hoe ons land eruit moet zien, iedereen mee moet kunnen praten, mee kan doen en belangrijker: een zekere macht hebben om mee te kunnen beslissen.”
“Er is werk aan de winkel”
Volgens René Bagchus, topambtenaar van het ministerie van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties, verantwoordelijk voor het functioneren van het openbaar bestuur, toont het onderzoek de meerwaarde van diversiteit. De inzichten die uit dit onderzoek naar voren komen, geven houvast om het gebrek aan diversiteit en inclusie in de gemeenteraad aan te pakken. “Er is werk aan de winkel”, aldus Bagchus.
Meer info
De toespraken van Bahreddine Belhaj en Mikal Tseggai bij de aanbieding van het rapport over het belang van diversiteit in de gemeenteraad zijn in zijn geheel te lezen door op hun namen te klikken.
Voor meer informatie over het onderzoeksrapport ‘Bekend maar soms onbemind’ waaruit blijkt dat raadsleden diversiteit slechts met de mond belijden klik hier.