Nieuwe politiek vraagt om nieuwe akkoorden
De groeiende fragmentatie in de raad vraagt om nieuwe akkoorden. Dit hoeft niet altijd het traditionele coalitieakkoord te zijn, maar kan bijvoorbeeld met een raadsakkoord of samenlevingsagenda. De Raad voor Openbaar Bestuur (ROB) behandelt een aantal goede praktijkvoorbeelden in de bundel ‘’Nieuwe politiek, nieuwe akkoorden’’.
De ROB heeft in 2017 gepleit voor een nieuw soort regeerakkoord. Geen dichtgetimmerd akkoord met gedetailleerde afspraken, maar een startdocument waarin richting wordt gegeven en waarin gezindheid een grote rol speelt. Zo’n startdocument is er landelijk niet gekomen, maar lokaal zijn er voorbeelden te over.
In de bundel van de VNG staan een tiental mooie voorbeelden van vernieuwende akkoorden, waarmee de ROB aan ‘’Den Haag’’ wil laten zien wat er mogelijk is. Ook willen zij met deze bundel griffiers, burgemeesters en andere lokale partijen inspireren en motiveren om ook andersoortige akkoorden te overwegen en van het geëigende pad af te wijken na de komende gemeenteraadsverkiezingen. Hiermee hoopt de ROB een handreiking te bieden met lessen, randvoorwaarden en suggesties waarmee nieuwe akkoorden gesloten kunnen worden.
Verschillende vormen
De ROB onderscheidt in zijn bundel drie typen akkoorden van elkaar:
- Raadsbrede akkoorden: een akkoord waaraan alle fracties hebben meegewerkt en dat door alle fracties is vastgesteld.
- Coalitieakkoorden: Dit is meestal een product van een meerderheid in de raad, maar er zijn daar binnen nog verschillenden wijzen om tot een akkoord te komen.
- Samenlevingsakkoorden: Hierbij mogen alle geledingen van de samenleving input leveren waar de lokale politiek mee aan de slag kan. Een samenlevingsakkoord kan zowel door een meerderheid als door raadsbrede steun worden vastgesteld.
De Nederlandse Vereniging voor Raadsleden behandelt de praktijkvoorbeelden uit ‘’Nieuwe politiek, nieuwe akkoorden’’ in een serie artikelen. Dit bericht is het eerste in de reeks.
