Ik ben niet raadslid geworden om alles kapot te bezuinigen, dus op dit moment is het keihard werken met ons Actiecomité Raden in Verzet, om te zorgen dat we de bibliotheken open kunnen houden en het onderhoud van de stad weer op orde kunnen krijgen.
Marijke van der Meer, Zoetermeer
Marijke van der Meer
Gemeente Zoetermeer
Naam: Marijke van der Meer
Raadslid in de gemeente: Zoetermeer
Raadslid sinds: met een onderbreking van 3 maanden sinds januari 2000
Partij: Zó! Zoetermeer
Hoofdberoep: de politiek neemt de meeste uren in beslag, daarnaast ben ik mantelzorger en heb een mini-bedrijfje.
Twitter: @MarijkevdMeer
Facebook: www.facebook.com/marijke.vandermeer.9
Instagram: zo_zoetermeer
LinkedIn: Marijke van der Meer
Waarom bent u raadslid geworden?
Zoetermeer is een geweldige stad. De mensen moeten het hier goed en gezellig hebben. Ik ben niet raadslid geworden om alles kapot te bezuinigen, dus op dit moment is het keihard werken met ons Actiecomité Raden in Verzet, om te zorgen dat we de bibliotheken open kunnen houden en het onderhoud van de stad weer op orde kunnen krijgen.
De gemeenteraad is het hoogste politieke orgaan. Beleeft u dat ook zo?
Ja absoluut, maar het vereist altijd waakzaamheid van de raad zelf.
Kunt u een voorbeeld geven van een succes van uw gemeenteraad waar u trots op bent?
Dat is onze huidige actie Raden in Verzet. We zijn het niet vaak allemaal eens in onze raad met 13 fracties, maar hier heeft iedereen zich achter geschaard. Meestal vind ik dat samenwerking géén doel is van een gemeenteraad, want de bewoners moeten wat te kiezen hebben en zich allemaal vertegenwoordigd weten. Maar nu we door de financiële noodtoestand in vlees en bot aan het bezuinigen zijn (het vet is allang weg) is samenwerking nodig!
Gemeenteraden reserveren minder dan 1 procent van het gemeentelijk budget voor opleiding, onderzoek (Rekenkamer, accountant) en ondersteuning (griffie) door en voor de raad. Is er door uw raad voor opleiding, onderzoek en ondersteuning voldoende gereserveerd?
Maar net zo’n beetje genoeg. Gezien onze financiële positie zit er niet meer in op het moment.
Waar ziet u eventuele mogelijkheden tot verbetering van de ondersteuning van raadsleden door de griffie(r)?
Bijvoorbeeld: de raadsvoorstellen die we krijgen zijn wisselend van kwaliteit. Als er meer griffietijd (lees budget) zou zijn, zou dat opgepakt kunnen worden.
Wat is volgens u nodig om de gemeenteraad krachtiger en relevanter te maken?
We zouden iets meer continuïteit kunnen gebruiken. We zien nu na de verkiezingen heel veel nieuwe mensen, enthousiast natuurlijk, maar het duurt toch wel zo’n anderhalf jaar voor iedereen zijn rol kan pakken.
Steeds meer beslissingen vinden plaats in regionale samenwerkingsverbanden. Hoe zou u de controle en invloed van de raad op regionale samenwerkingsverbanden willen verbeteren?
Mijn ervaring is dat in samenwerkingen met een beperkt aantal gemeenten – twee of drie - het prima gaat. Je kunt dan ook als raden met elkaar overleggen. Zodra het groter wordt is het praktisch nihil wat je als raad kunt doen. En dat geldt eigenlijk ook voor de colleges. Tot de wetswijziging werkten we hier meestal samen in Haaglanden, en daarvoor zaten raadsleden in het bestuur. Ik zou iets dergelijks wel weer terug willen. Met een vaste groep gemeenten. Nu zijn die samenwerkingsverbanden democratische monsters, met de democratisch ‘vergeten’ samenwerkingen om de RES tot stand te brengen, als treurig dieptepunt.
Elke gemeente geeft op haar eigen manier invulling aan burgerparticipatie. Kunt u het beste voorbeeld uit uw gemeente geven?
Het overleg met bewoners, projectontwikkelaar en gemeente voor het nieuwe buurtje Nutrihage is heel goed verlopen. Helaas is dat alweer wat langer geleden, en zijn we weer teruggevallen op voornamelijk informeren. Goede participatie is moeilijk dus, daar moeten we echt meer energie insteken. Mensen uitnodigen voor samenspraak als er nauwelijks meer wat te kiezen is, schaadt het vertrouwen.
Welk kenmerk van de huidige lokale democratie vindt u belangrijker? Participatie van inwoners of representatie door vertegenwoordigers?
Het moet beide tot zijn recht komen. De volksvertegenwoordigers moeten een besluit nemen, nadat ze geluisterd hebben naar de bewoners. Daarbij moet de raad altijd de belangenafweging maken. Wat het lastig maakt, is dat mensen die ergens tegen zijn veel meer geneigd zijn om over een plan te komen praten dan de voorstanders.
De keuze voor een directe verkiezing van de burgemeester door de raad of de inwoners is een stap dichterbij gekomen. Als de burgemeester direct gekozen zou worden, wat verandert dit dan volgens u aan de verhouding tussen de raad en de burgemeester?
Ik ben tegen de gekozen burgemeester, want dan heb je met de gekozen raad, twee kapiteins met een democratisch mandaat op het schip. Als er per se verandering moet komen, dan zou ik het gelijktrekken met de Tweede Kamer en de manier waarop we aan een minister-president komen. Voor mij hoeft het niet. Ik heb (een paar keer) in de vertrouwenscommissie gezeten, en ik kan me goed vinden in het huidige systeem, waarbij de bewoners hun inbreng hebben in de profielschets en de raad de afweging maakt.
Wat is volgens u de waarde van diversiteit en inclusiviteit voor de raad en het raadswerk?
Groot! Ik ben zelf al mijn halve leven rolstoelgebruiker. Het lukt – tot mijn spijt - nog steeds onvoldoende om de toegankelijkheid en het meedoen voor gehandicapten echt goed te regelen, want in Nederland lopen we nogal achter op dit gebied. Maar ik merk dat gehandicapten die vanuit hun afhankelijke positie het lastig vinden om klachten in te dienen, wel aan mij willen vertellen tegen welke problemen ze aanlopen. We hebben daar nu speciaal een besloten facebookgroep voor, waar mensen ervaringen uitwisselen. En langzaam maar zeker zijn er steeds meer fracties die het echt willen verbeteren. Komt heus niet alleen door mijn aanwezigheid, maar het helpt wel.
Stelling: Agressie, intimidatie of geweld tegen één raadslid is een aanval op de gemeenteraad. Bent u het hiermee eens?
Niemand moet te maken krijgen met agressie, intimidatie en geweld. Dat geldt niet alleen voor gemeenteraden en de individuele leden, maar ook voor het college, ambtenaren, hulpverleners, politie en handhavers, buschauffeurs, huisartsen, en welke beroepsgroep dan ook. Met zo’n stelling zoals hierboven kan ik niet zoveel, het doet wat denken aan de drie musketiers.
Ik denk dat de overheid zelf een voorbeeldfunctie heeft, en in die zin erger ik me aan de omgangsvormen in de Tweede Kamer. Ik zie zelf een flink verschil tussen een scheldwoord en een mening, en ik denk dat politici zich zoveel mogelijk zouden moeten beperken tot de meningen en de feiten.
Digitalisering speelt een steeds groter wordende rol in de samenleving. Welke kansen biedt digitalisering volgens u voor de lokale democratie?
Het is voor bewoners veel laagdrempeliger geworden om contact met ons te zoeken en dat is een voordeel. En door corona hebben we onwillekeurig ook wat meer ervaring opgedaan met digitale bijeenkomsten. Hiervoor zie ik ook mogelijkheden om met meerdere mensen laagdrempelig iets te bespreken en uit te leggen. Maar… onze fractie was gewend om iedere maand naar een wijk te gaan om te praten met mensen – we noemen dat Koffie & Zó! – en dat durven we nu nog niet aan vanwege de 1,5 meter. Dat missen we wel, want alle techniek is een aanvulling en niet de vervanger van een echt gesprek.
De spoedwet die digitale besluitvorming tijdelijk mogelijk maakt is recentelijk aangenomen. Wat zijn uw ervaringen met digitaal vergaderen en besluiten?
Voor technisch overleg prima. Voor vergaderen in een volledige lockdown ook een redelijk alternatief, maar echt géén vervanging voor de gewone raadsvergadering, met publiek op de tribune. Wat mij betreft is het een noodoplossing.
Wat is uw belangrijkste advies voor nieuwe raadsleden?
Laat je niet wijsmaken dat je alleen wat mag zeggen over de hoofdlijnen, je niet moet bezighouden met details, en dat de uitvoering ook alleen een zaak van het college is. Er is nog nooit een bewoner bij mij geweest met een klacht over een hoofdlijn en als het duo Omtzigt/Leijten zich niet had vastgebeten in de toeslagen, dan was die puinhoop nog veel langer ongemerkt doorgegaan en steeds groter geworden. Dus: altijd aan de rafeltjes trekken om te onderzoeken of het alleen een los eindje is of een indicatie voor een groot gat.
