Blijf dichtbij jezelf en houd je blik wijd open om te leren van de mensen om je heen in de raad, de griffie, het stadsbestuur, maar vooral in de stad.
Sophie Schers, Utrecht
Sophie Schers
Gemeente Utrecht
Naam: Sophie Schers
Raadslid in de gemeente: Utrecht
Raadslid sinds: 2018
Partij: GroenLinks
Hoofdberoep: beleidsmedewerker bij Stichting Transgender Netwerk Nederland
Twitter: @Sophie_Zukini
Wie bent u en wat voor gemeenteraadslid bent u?
Ik ben Sophie Schers, 35 jaar, getrouwd met Tamar en al bijna zeven jaar woonachtig in de stad Utrecht. Ik ben van Limburgse komaf en ben al zo’n 10 jaar actief in de emancipatiebeweging voor transgender personen, waarvan al 8 jaar werkzaam bij Transgender Netwerk Nederland. Ik ben dus een gemeenteraadslid met een achtergrond in maatschappelijk activisme, daardoor ken ik de werking van de politiek en heb ik oog voor mensen die de uitzondering zijn, zoals transgender personen dat zijn. Omdat ik pas net ben begonnen is het nog moeilijk te zeggen wat voor gemeenteraadslid ik precies ben. Maar daar ga ik zeker invulling aan geven op een manier die bij mij past.
De gemeenteraad is het hoogste politieke orgaan. Beleeft u dat ook zo en wat betekent dat voor u?
In de gemeente is de raad de baas, zoals dat gezegd wordt ja. Dat betekent voor mij dat er een grote verantwoordelijkheid rust op de schouders van de raad als geheel, vooral om begrijpelijke besluiten te nemen die dus vanzelfsprekend goed uit te leggen zijn, ook wanneer ze (zoals heel vaak) voorgelegd zijn door het college. Voor mij betekent dit dat ik het college daar scherp op wil houden op mijn dossiers en ook een plicht aan mijzelf en mijn kiezers heb om uit te leggen waar ik mee bezig ben en hoe ik (of de fractie) tot standpunten kom. Daarvoor zal ik dus ook open staan voor commentaar, want elk commentaar kan mij als gemeenteraadslid iets leren. Als hoogste politiek orgaan in de gemeente sta je daarom naar mijn mening tussen de inwoners en er zeker niet boven.
Op welk onderwerp of thema maakt u deze raadsperiode het verschil?
Ik heb diverse dossiers, waaronder diversiteit, toegankelijkheid en sekswerk. Op deze drie onderwerpen wil ik het verschil maken en vooroplopen. Specifiek wil ik de sociale veiligheid van lhbti-jongeren en kinderen vergroten. De voorwaarden daarvoor staan maar weinig mensen op het netvlies, omdat deze jongeren de uitzondering zijn. Er is dus harde bewustwording nodig onder de mensen die een rol spelen in de opvoeding, gezondheid en veiligheid van deze jongeren.
Hoeveel tijd besteedt u per week aan het raadswerk?
Ik ben sinds eind maart lid van de raad, dus ik kan moeilijk een gemiddelde geven. Ik kreeg voor de verkiezingen eigenlijk standaard te horen van oudgedienden dat het 24 per week zeker kost, daar ga ik nu van uit. Maar ik merk al dat er geen beperking hoeft te zitten op het raadswerk, want er valt altijd wel iets te doen, te lezen of aan te kaarten.
Vindt u dat de raadsvergoeding voor het raadswerk passend is?
Van buitenaf bekeken had ik het idee dat de vergoeding wel anders georganiseerd kan worden, juist omdat een baan met vaste tijden moeilijk te combineren lijkt met het raadswerk dat in golven komt en gaat, door de raadscyclus en met de begrotingscyclus ook door het jaar. Daarnaast is het voor mijn thuisfront ook prettig wanneer het raadswerk behapbaar blijft. Ik ben daarom persoonlijk wel voorstander van een volksvertegenwoordigingsverlof, waardoor je je inkomen uit werk behoudt (of een basisbedrag krijgt, wanneer er geen dienstverband bestaat). Dan kan ieder raadslid zelf bepalen wat passend is zonder dat de raad in gaan wordt belemmerd door financiële obstakels.
Er is kritiek op de kwaliteit van de raad en raadsleden. Trekt u zich die kritiek aan?
Tijden de campagne heb ik ook diverse Utrechters gesproken die niet tevreden waren over de kwaliteit van de raad. Kritische burgers zijn nodig en belangrijk, als nieuw raadslid weet ik niet in hoeverre die kritiek op de kwaliteit terecht is. Je kan als raadslid niet overal bij zijn en niet alle stukken in detail lezen denk ik, perfectie is in het volksvertegenwoordigerschap daardoor simpelweg niet na te streven. Je kan het op een verschil tussen realiteit en verwachtingen gooien, maar ik denk ook dat het systeem van hoe de volksvertegenwoordiging is georganiseerd, tegen het licht gehouden mag worden. Wanneer burgers een raad met meer kwaliteit willen, dan is de vraag hoeveel wij daar als samenleving voor over hebben, er is natuurlijk niet één weg om dat te bereiken. Ik trek het me dus aan, maar ik heb niet in mijn eentje de analyse en de oplossing paraat, zo werkt de politiek gelukkig niet. Met de kwaliteiten die ik heb en de middelen die mij als raadslid ter beschikking staan zal ik in elk geval mijn best doen voor de stad Utrecht.
Wat is volgens u nodig om de gemeenteraad krachtiger en relevanter te maken?
GroenLinks staat open voor nieuwe manieren van het betrekken van burgers bij beslissingen in de stad. De gemeenteraad doet veel relevants, maar het is dus nodig dat dit ook zo gevoeld en gezien wordt. Het vergroten van politieke participatie buiten verkiezingen kan daarbij helpen. Met een moeilijk woord ‘deliberatieve democratie’ wil GroenLinks daar invulling aan geven. Dit betekent in feite dat er manieren uitgewerkt worden waarop burgers een stem krijgen in het besluitvormingsproces die verder reikt dan raadsinformatiebijeenkomsten, wijkraden of werkbezoeken van raadsleden. De precieze vormen zal mee geëxperimenteerd moeten worden. Het doel is volgens mij dat de stad ook gaat voelen dat de raad haar instrument is voor besluitvorming en inrichting van de lokale samenleving.
Stelling: het vertegenwoordigen van ideeën en emoties van inwoners is voor raadsleden belangrijker dan inhoudelijke kennis. Wat vindt u?
Omdat we een stad zijn met heel veel ideeën en emoties is het de taak van raadsleden die bij elkaar te krijgen, die te wegen en naast hun eigen politieke lat te leggen. Belangrijker dan inhoudelijke kennis zijn ze niet. Inhoud draagt bij aan ideeën en wordt anderzijds gekleurd door emoties. Je kan het daarom niet apart zetten als minder of meer van belang.
Stelling: Raadsleden zijn de ambassadeurs van de lokale democratie. Wat vindt u?
Raadsleden zijn raadsleden, iedereen kan ambassadeur zijn van de lokale democratie, ook een raadslid maar ook mensen die elke vier jaar hun stem uitbrengen of insprekers bij raadsinformatiebijeenkomsten. De taak van raadsleden gaat alleen vier jaar aan één stuk door, dat maakt dat ze onlosmakelijk deel uitmaken van die democratie voor die periode. Dat maakt het niet meer dan logisch dat je uitdraagt wat je doet, waarom en voor wie, ten slotte leg je elke vier jaar verantwoording af. Dat maakt je gedurende die vier jaar in zekere zin een ambassadeur, doordat je dus zo verbonden bent met de democratie.
Wat is uw belangrijkste advies voor nieuwe raadsleden?
Blijf dichtbij jezelf en houd je blik wijd open om te leren van de mensen om je heen in de raad, de griffie, het stadsbestuur, maar vooral in de stad.
