Magazine: “In de politiek kun je geen 10 halen”

Ludo Bolders (geboren in 1954)

Raadslid in gemeente Woensdrecht (Alle Kernen Troef) sinds 2010

In het West-Brabantse Hoogerheide woont Ludo Bolders samen met zijn vrouw in een moderne eengezinswoning. Ruim 71 jaar geleden werd hij op een steenworp afstand geboren in een huis dat inmiddels is afgebroken, met het betrekken van de nieuwe woning is de cirkel rond. “Een leven met obstakels”, zou een buitenstaander zeggen, maar Ludo ziet dat niet zo. Letterlijk in dit geval; vanwege een oogziekte heeft hij nog slechts drie procent zicht in beide ogen. Het weerhoudt hem er niet van een grote maatschappelijke verantwoordelijkheid te nemen; al jaren bemant Ludo een zetel in de Woensdrechtse gemeenteraad.

De visuele beperking maakt al snel een einde aan de droom om wiskundeleraar te worden: “Bij algebra kon ik de machten niet goed zien, mijn ogen sputterden tegen. De wens om voor de klas te staan kwam daarmee ten einde, maar ik heb niet bepaald stilgezeten.”

Van alle markten thuis

Hoewel zelf voor de klas staan er niet in zat, wist Ludo het MULO-B diploma en zijn middenstandspapieren te halen. “Dat kwam bijzonder goed uit, want mijn zus had een slagerij overgenomen en mijn zwager had het diploma niet!”. In de latere carrière was Ludo van alle markten thuis; zo deed hij divers productiewerk en was hij bouwvakker. “Het meest bijzonder was misschien wel de steenfabriek waar het echt als thuis voelde. Dat kwam niet alleen door het werk en de gezellige collega’s; ik werkte er met mijn vader en vijf van mijn broers. Helaas werd de fabriek verkocht door de erfgenamen toen de eigenaar stierf…”

Retinitis Pigmentosa

Met 61 jaar kwam er een einde aan de carrière, destijds bij Mondial, een grote producent van dierenvoedsel. Het zicht was zodanig afgenomen dat werken niet meer mogelijk was. “Retinitis Pigmentosa is een erfelijke ziekte, waarbij er schadelijk pigment in het netvlies wordt afgezet. Het is een degeneratieve ziekte, de ogen gaan in stapjes achteruit. Op mijn 35^e fietste ik nog 80 kilometer op de racefiets, maar kort erna ging dat niet meer. Het is een aandoening die bij mannen tot uiting komt, maar de moeders zijn de dragers. Volgens alle instanties zou je mij blind kunnen noemen. Wel kan ik lichtcontrasten zien, bij schemering is het beste moment. Maar compleet licht of compleet donker zijn vijanden. Tegenwoordig fiets ik op een tandem!”

Positief karakter

Het positieve karakter heeft Ludo geholpen in zijn leven, hij is goedlachs en zegt dat híj meestal degene is die de grappen maakt. “Je hebt pas een handicap als je niet beseft dat je een handicap hebt.” Een Cruijffiaanse wijsheid van de Brabantse voetballiefhebber? “Leren omgaan ermee gaat met horten en stoten. Het besef dat je weer iets niet kunt, wat daarvoor wel kon, moet je verwerken.” De visuele beperking houdt Ludo niet binnen; op het lentefeest in Hoogerheide hengelt een lokale partij naar zijn gunsten. Drie maanden later begon Ludo echter zijn eigen partij; AKT.

Boldersbolwerk

Eergevoel en eerlijkheid stonden bij de nieuwe partij in 2010 in hoog vaandel; waarom zouden bepaalde sportclubs meer subsidie krijgen dan andere clubs? De campagne werd beloond en een zetel werd binnengehaald: “Het waren monnikenjaren; naast 40 uur werken deed ik dit erbij. Ik kreeg veel steun, bijvoorbeeld van burgemeester Fränzel en ook van gemeenteambtenaren. Even een partij optuigen doe je niet zomaar. Ook mijn familie en vrienden hebben geholpen. ‘Het Boldersbolwerk’ zei men gekscherend, maar het was geen vriendjespolitiek. Mijn zwager Peter en mijn tandemmaat Edwin hebben wel geholpen met raadsstukken doornemen.”

Voorlezen stukken

Ludo heeft het niet op computers en evenmin is hij het brailleschrift vaardig. Wel heeft de zorgverzekering een apparaat vergoed dat teksten scant en voorleest. Regelmatig leest zijn vrouw Tina stukken voor. “Soms doet ze dat wel drie uur per dag, ze is onmisbaar voor mij. Vertrouwelijke stukken leest de griffier voor in het gemeentehuis. Sommige raadsstukken, bijvoorbeeld met veel foto’s of bouwtekeningen kan ik niet meer behandelen. Soms wordt er slecht rekening gehouden met visueel beperkten; op een nieuwjaarsreceptie werd eens een filmpje getoond zonder geluid. Dat stel ik dan aan de kaak.”

Jeugd ontbreekt

Ook in Woensdrecht staat het thema ‘diversiteit en inclusiviteit’ op de agenda, toch heeft Ludo zijn eigen visie op het onderwerp: “Wat je op tv ziet is niet míjn inclusiviteit, het is veel groter. Voorbeeldje; als je hier in rolstoel zit, kun je niet met de bus mee. Het gaat te vaak over gender en huidskleur. En als je het zo belangrijk vindt, handel ernaar. Mijn politiek pensioen is aanstaande; ik geef mijn plek op de lijst aan een jongere; een actieve 27-jarige die de toekomst heeft! Ik heb ervan genoten en besef: een 10 kan je niet halen in de politiek, een 7 wel. Perfect bestaat niet in deze wereld”.

Ook benieuwd naar de andere artikelen in het Magazine 'Een raad van en voor iedereen'? Klik hier en ontdek de themapagina.