Magazine: “Ja, we moeten het wéér over inclusiviteit hebben”

Jade Joosten (geboren in 2002)

Raadslid in Venlo (GroenLinks) sinds 2022

“Inclusiviteit en diversiteit staat binnen onze raad regelmatig op de agenda en daar ben ik blij om. Maar ik merk soms wel enige vermoeidheid: ‘moeten we het daar nou weer over hebben?’. Ja, dat moet.” Jade Joosten, jong, vrouw en van kleur, begrijpt best dat haar witte mannelijke collega’s van middelbare leeftijd het belang van het onderwerp niet altijd inzien. “Gelukkig is het meestal geen onwil, maar onwetendheid of onbekendheid.”

Jade Joosten zag al op jonge leeftijd dat in de Venlose gemeenteraad weinig inwoners zoals zij zaten. “Slechts een paar vrouwen en nauwelijks jonge raadsleden. Omdat ik al lang politiek geïnteresseerd ben, heb ik niet lang geaarzeld om actief te worden. Of ik als minderheidsgroep een drempel voelde? Dat valt wel mee. Ik ben geadopteerd en behoorlijk ‘wit’ opgevoed. Mijn omgeving heeft me alleen maar gestimuleerd om deze stap te zetten.”

In spiegel kijken

Een inclusieve raad begint volgens Jade bij partijen zelf. “Het argument van partijen dat het ze niet lukt om genoeg vrouwen te vinden, vind ik echt bizar. Waarom zou het ons bij GroenLinks wel lukken en bij anderen niet? Dan moet je als partij misschien eens goed in de spiegel kijken en je afvragen wat je verkeerd doet.” Jade toont zich een voorstander van een vrouwenquotum om hardnekkige scheve verhoudingen te doorbreken. “Alleen voor zolang dat nodig is”, nuanceert ze. “Ik hoop dat het uiteindelijk voor elke partij vanzelfsprekend wordt om een diverse kandidatenlijst samen te stellen.”

Te hard van stapel

Terugkijkend op haar eerste jaren in de raad weet Jade nu dat ze in het begin te fanatiek was. “Ik liep echt te hard van stapel en wilde te veel tegelijk oppakken. Na verloop van tijd verlies je dan de gunfactor. Ik heb geleerd dat je de welwillendheid van collega-raadsleden nodig hebt en dus trap ik nu vaker op de rem. Dat vind ik wel lastig, want al mijn voorstellen en ideeën komen vanuit een intrinsieke motivatie. Ik ben gekozen en wil dingen voor elkaar krijgen. Maar politiek gezien is het verstandig om te doseren. Dat betekent dus wel dat ik niet helemaal mezelf kan zijn in de raad. Om leuk gevonden te worden, moet je je blijkbaar enigszins aanpassen. Maar ja, ook dat is politiek.”

Behoeden voor valkuilen

Jade bekent dat zij zich in die beginjaren best weleens onzeker heeft gevoeld. Ze merkte dat oudere raadsleden meer kennis en ervaring inbrachten en dat voelde soms ongemakkelijk. “Dan is het fijn dat je fractiegenoten voor je klaar staan, je op weg helpen en je behoeden voor valkuilen.” Ze vertelt dat haar gebrek aan ervaring aanleiding was om een andere portefeuille te kiezen. “Ik wilde me in eerste instantie graag inzetten voor het sociaal domein, maar dat bleek te hoog gegrepen. Nu richt ik me meer op omgeving en natuur en milieu; dat is wat concreter en past voor nu beter bij me.”

Inclusiviteitsprediker

Een onderwerp waarvoor Jade zich altijd inspant, is inclusiviteit en diversiteit. Soms zou ze het prettiger vinden als de hele raad niet naar raadsleden van kleur of vrouwen kijkt als dat thema besproken wordt. “Ik begrijp dat mensen van mij verwachten dat ik me daarover uitspreek omdat ze weten hoe belangrijk ik het vind. Maar het is goed als ook andere raadsleden zich laten horen.” Om er lachend aan toe te voegen: “Niet iedereen hoeft zo’n inclusiviteitsprediker te worden als ik, hoor. Maar ik vind het wél belangrijk dat iedereen laat zien dat het onderwerp ze raakt.”

Ook benieuwd naar de andere artikelen in het Magazine 'Een raad van en voor iedereen'? Klik hier en ontdek de themapagina.